[Tsukiuta] Sweets ::Kai x Shun

"ไค มาจับดูสิ...จอมมารน้อยในท้องผมกำลังดิ้นอยู่ล่ะ"

ฟุดุกิ ชุนภรรยาของเขามักจะบอกกับเขาเช่นนี้เสมอทุกครั้งที่เจ้าตัวลูบท้องที่ขยับขยายโตมากขึ้นทุกๆวัน บางทีเขาก็นึกสงสัยเหลือเกินว่าท้องมันจะใหญ่โตเกินไปจนอีกคนจะเดินไหวรึเปล่านะ?

"ไหน? จอมมารน้อยที่ว่าจะดิ้นแรงแค่ไหนกันเชียวชุน?"

ฟุดุกิ ไคผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของจอมมารอย่างชุน ได้ก้มหน้าลงไปพร้อมกับเอื้อมมือเข้าไปลูบสัมผัสท้องที่นูนป่องอย่างแผ่วเบาทะนุถนอมกับท้องที่มีอีกหนึ่งชีวิตที่กำลังจลืมตาขึ้นมาดูโลกในอีก4เดือนข้างหน้า

"โห จอมมารน้อยในท้องกำลังดิ้นอยู่จริงๆด้วยนะชุน"

"ใช่ไหมล่ะไค~ ดิ้นขนาดนี้สงสัยจอมมารน้อยอยากออกมาสาปคนเล่นข้างนอกแล้วล่ะมั้ง~"

"ไม่น่าจะใช่แล้วนะชุน"
ชุนหัวเราะออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นปฏิกิริยาของผู้ที่เป็นสามีของเขาคนนี้

ชุนจับมือของไคขึ้นมาแล้วเอาแก้มของตนเองซบเข้าไปที่ฝ่ามืออีกฝ่ายแผ่วเบาอย่างออดอ้อน แน่นอนว่าผู้ที่เป็นสามีอย่างไคเองแปลกใจเป็นอย่างมากเพราะปกติเวลาที่ชุนจะมาอ้อนเขาอย่างมากต้องเป็นขอให้อุ้ม

'นี่รึเปล่านะที่เรียกว่าอารมณ์ของคนท้องน่ะ?'
เหมือนชุนจะรู้สิ่งที่ไคคิด จอมมารขาวได้เงยหน้าขึ้นไปหาไคด้วยรอยยิ้ม ไม่วายที่จะไถฝ่ามือไปมาอย่างไม่หยุดหย่อนด้วย

"คงจะเป็นอารมณ์ของคนท้องจริงๆนั่นแหละน้าไค~"

"นายนี่มัน...."

"หึหึหึ~ ยามที่ผมดูจอมมารน้อยทีไร  มันก็ทำให้ผมอดคิดถึงวันนั้นไม่ได้เลยล่ะ~"

"วันนั้น?"

"วันที่ขึ้นร้องเพลงไลฟ์โชว์ครั้งสุดท้ายไงล่ะไค~"

"ออ...."ไคกล่าวไม่วายที่จะเกาแก้มแก้ความเขินอายของตัวเองเล็กน้อย ชุนจ้องมองสามีของตนเองด้วยรอยยิ้มแล้วเปลี่ยนตำแหน่งจากฝ่ามือมากอดหมับเข้าที่แขนทันที

"วันนั้นมันเป็นวันที่วิเศษณ์มากจริงๆนะไค วิเศษณ์มากจนผมไม่อยากลืมมันเลยล่ะ~"





หากให้นับย้อนกลับไปก่อนที่ชุนจะตั้งครรภ์นั้นคงจะเป็นช่วงที่ขึ้นร้องเพลงไลฟ์โชว์ครั้งสุดท้ายของเหล่าสมาชิกวงซิกส์  กราวิตี้และวงโพรเซลล่ารัมก่อนที่จะประกาศยุบวง ซึ่งในคืนนั้นฟุดุกิ ไคจำได้เป็นอย่างดีว่าหลังจากที่ทั้งสองวงได้ทำการประกาศออกสื่อว่าจะทำการยุบวงหลังจากที่ร้องเพลงไลฟ์โชว์เสร็จ

จู่ๆไคก็คุกเข่าลงต่อหน้าชุนท่ามกลางความตกใจของเหล่าแฟนๆและสมาชิกทุกคนในวงซิกส์ กราวิตี้และวงโพรเซลล่ารัม แน่นอนว่าจอมมารสีขาวอย่างชิโมทสึกิ ชุนเองก็ดูตกใจไม่น้อยกับการกระทำของรองลีดเดอร์ของวงตนเอง

'ทำอะไรน่ะไค ผมไม่เข้าใจ?' ชุนเสแสร้งเอ่ยถามรองลีดเดอร์ไปด้วยความสงสัยถึงแม้ความจริงเขาจะรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นกำลังจะทำอะไรอยู่ก็ตาม

'อ่า....ฉันจะทำอะไรช่างมันเถอะน่าชุน'
ไม่นานนักไคก็ยื่นกล่องกำมะหยี่ขนาดเล็กที่ซ่อนเอาไว้ออกมา พร้อมกับเปิดฝากล่องก่อนที่จะพบว่าข้างในกล่องนั้นมีแหวนแต่งงานที่ดูเรียบง่ายแต่กลับดูงดงามอยู่ในกล่องกำมะหยี่นั่นหนึ่งวง

'ค...ไค'

'ชุน...ถึงฉันจะไม่ถนัดเรื่องอะไรแบบนี้ก็เถอะ....'เขาเกาแก้มตัวเองแก้เขินเล็กน้อยก่อนที่จะผ่อนลมหายใจแล้วพูดประโยคถัดไป

'ชุนแต่งงานกับฉันนะ'

เสียงกรี๊ดปนกับเสียงเชียร์จากเหล่าแฟนๆต่างพากันให้ชุนได้ตอบตกลง แน่นอนว่าเขาตอบตกลงที่จะแต่งงานกับอีกฝ่าย ในวินาทีนั้นมีเสียงมากมายจากทุกคนทั้งมีเสียงกรี๊ดกร๊าด เสียงร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสองที่ยืนอยู่บนกลางเวที ทั้งไคและชุนต่างไม่ได้แสดงอาการเขินอายออกมาแต่อย่างใด ทั้งสองได้แต่กำมือเอาแน่นจนกระทั่งลงจากเวทีไป...






"นึกถึงทีไรก็วิเศษณ์จริงๆล่ะน้า~"ชุนพูดออกมาและเอาหัวถูไถเข้าที่แขนไคอย่างอารมณ์ดี

"นายนี่นะชุน"ไคก้มมองชุนก่อนที่จะถอนหายใจออกมาเบาๆ แต่มันก็จริงอย่างที่ชุนพูดนั่นแหละ คิดถึงทีไรก็รู้สึกวิเศษณ์ทุกครั้งจริงๆนั่นแหละ

"นี่...ไค...."

"มีอะไรงั้นหรอชุน...?

"ผมอยากกินของไคอ่ะ ได้ไหม?"

"ชุนนี่นาย..."
ไคได้แต่ตบหน้าผากตัวเองเบาๆ เมื่อภรรยาของเขามาขอเขาโต้ๆเช่นนี้ ใจจริงก็ยังไม่อยากจะให้เท่าไหร่ แต่ถึงไม่ให้ชุนก็จะใช้วิธีอื่นอยู่ดี

"ได้สิ แต่ห้ามกลืนลงไปนะ"

"อื้อ~"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ช ชุน...."

"ถ้าไม่ไหวก็ห้ามฝืนนะ อ่าห์..."เสียงกดครางต่ำทุ้มของไคดังขึ้นมาเป็นระยะ เสียงทุ้มนั่นมันคอยกระตุ้นอารมณ์มักมากในกามของท่านจอมมารที่มักจะถูกปกปิดเอาไว้ได้อย่างดีเยี่ยมจนหลายๆคนคิดว่าชุนนั้นไม่ใช่คนมักมากในกาม...

"อือ..." ชุนทำได้เพียงพยักหน้ารับรู้เท่านั้น(ถึงจะลำบากแค่ไหนชุนก็ไม่เคยยอมหยุดมันอยู่ดี) ก่อนที่จะเริ่มใช้ลิ้นร้อนปรนเปรอแก่นกายร้อนตรงหน้าอย่างโหยหา

'ก็แน่ล่ะสิ ตั้งแต่ที่รู้ว่าท้องก็ไม่ได้กินขนมของไคเลยนี่นา~'

'จะไม่ให้จอมมารอย่างเขาอดคิดถึงไม่ได้รึไงกัน จริงมั๊ย?'

'รสชาติขนมของไคน่ะ~'

ยิ่งเขาใช้ลิ้นร้อนไล้เลียจากโคนแล้วค่อยๆขึ้นไปยังส่วนปลายก่อนที่จะดูดเม้มตบท้ายๆเบาๆ ดูเหมือนกายแกร่งของไคยิ่งตั้งตระหง่านขึ้นเรื่อยๆ?

'นี่เขาคิดไปเองรึเปล่านะ? ฟุฟุ~'

"ดูเหมือนจะไม่ไหวแล้วสินะไค~" ชุนเอ่ยถามไคออกไปด้วยรอยยิ้ม

"มามะ เดี๋ยวจอมมารกินขนมแล้วน้า~"

"รีบๆกินไปเถอะน่าชุน..." ไคบ่นเสียงดุเข้ม แต่เขาไม่กลัวหรอก เพราะชุนรู้ดีที่สุดว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้~

"อือ!~"
ว่าแล้วจอมมารสีขาวก็ได้จัดการกลืนกินกายแกร่งที่ตั้งตระหง่านเข้าไปอย่างเชื่องช้า ใช้ลิ้นร้อนปรนเปรอให้กายแกร่งได้ปลดปล่อยออกมาเสียที

"ชุน ชุน"
กายแกร่งของไคกระตุกเล็กน้อยแล้วไม่นานนักน้ำรักแสนหอมหวานจำนวนมหาศาลก็ถูกปลดปล่อยออกมา

"อุ๊บ! แค่กๆๆ"เนื่องจากน้ำกามที่มีมากเกินไป ทำให้ชุนนั้นเกิดสำลักขึ้นมา

ไคที่เห็นจึงรีบหยิบทิชชู่มาเป็นที่รองรับให้อีกฝ่ายคายมัน ชุนรีบคายน้ำกามออกมา เมื่อเช็ดอะไรเสร็จหมดเรียบร้อยร่างสูงก็จัดการไปทิ้งทิชชู่ทันที

"ไม่ได้ทำนานสินะ ขนมหวานถึงได้เพิ่มขึ้นมากกว่าแต่ก่อน~"ชุนพึมพำกับตัวเองอย่างอารมณ์ดี ไม่นานนักไคก็กลับมา

แต่ไม่ทันที่เขาจะเอ่ยปากพูดอะไรออกไปจู่ๆไคก็พุ่งเข้ามาตะครุบกันชุนเอาไว้ไม่ให้อีกฝ่ายหนีไปไหนได้

"เห~อะไรกันน่ะไค~?"ชุนถามออกไปด้วยดวงตาที่ใสซื่อแม้ว่าจะรู้คำตอบอยู่แล้วก็ตาม

"นายน่าจะรู้ดีที่สุดนะชุน ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นน่ะชุน"

"สงสัยวันนี้นายคงได้โดนมากกว่ากินขนมแน่ๆที่รัก~"ไคกล่าวจบก็เริ่มทำมากกว่าการให้จอมมารอย่างชุนกินขนมทันที

'อดกลั้นไม่ได้สินะไค~'

'ไม่สิ!'

'เวลาผมกินขนมน่ะ!'

'ไคเคยอดกลั้นได้ที่ไหนล่ะ~'

'ฟุฟุ~'


-จบ-














ฉากเรทคืออัลไลหนูแต่งไม่เป็น-----