● Tomoka x Masaru
●One Shot
●R-PG
"หนาว...."
เสียงเล็กๆดังขึ้นในโรงตีเหล็กหลังเล็กเก่าๆแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองมานัก ภายในนั้นมีหญิงสาวกำลังนั่งอยู่หน้าเตาไฟ ผมของเธอนั้นเป็นสีแดงถูกตัดซอยจนสั้น จนทำให้ใบหน้าของเธอมีใบหน้าที่หล่อเหลามีเสน่ห์คล้ายคลึงกับผู้ชายยิ่งนัก เพราะเหตุนี้เองจึงทำให้มีสาวน้อยใหญ่ต่างก็ตกหลุมรักเธอ แต่ละวันจะมีหญิงสาวตามมาบอกรักหรือจีบเธอไม่ต่ำกว่า5คน ยกเว้นช่วงนี้ที่เข้าสู่ฤดูหนาวเลยไม่ค่อยจะมีคนเข้ามายุ่ง ถ้าจะมีส่วนมากก็ไม่เกิน3คนเท่านั้น..
"เมื่อไหร่จะหมดฤดูหนาวเสียทีนะ!!"
ฮานาโอกะ มาซารุได้กำชับผ้าคลุมให้แน่นขึ้นเพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้แก่ร่างกายที่แสนบอบบาง(?) พร้อมขยับเข้าไปใกล้ที่หน้าเตาไฟเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
"ให้ตายสิ! ทำไมยังไม่รู้สึกอุ่นล่ะ...."
เธอได้ถอนหายใจอย่างแผ่วเบาออกมา มือทั้งสองข้างประสานกันพร้อมกับถูไปมา เพื่อให้มือเธอนั้นได้รับความอบอุ่นถึงแม้มันจะน้อยนิดก็ตามที
"เข้าไปใกล้ขนาดนั้นเดี๋ยวก็โดนไฟเผาหรอกขอรับ"
เสียงนุ่มปริศนาดังมาจากข้างหลัง มาซารุเบิกตากว้างเพราะคิดว่าอาจจะเป็นบางสิ่งบางอย่างที่มองไม่เห็นแล้วกำลังจะมาจ๊ะเอ๋เล่นกับเธอ จึงรีบหันขวับไปทันที
"ก็นึกว่าใคร...เจ้าเองงั้นหรอกหรือ โทโมกะ?"
"อือ ข้าเองขอรับ
มาซารุจับจ้องไปยังใบหน้าหวานของฮานะเมโระ โทโมกะ เด็กหนุ่มผมสีเหลืองทองที่อยู่ในเครื่องแบบอาภรณ์ของผู้ตรวจการณ์พร้อมกับดาบคู่กายขนาดใหญ่ หน้าม้าไฮไลท์สีแดงเล็กน้อย นัยน์ตาสีเขียวมรกตต่างจากนัยน์ตาของเธอที่เป็นสีเขียวมินต์
"ว่าแต่เจ้ามาทำอะไรที่แห่งนี้?" มาซารุถามออกไปด้วยความงุนงงเล็กน้อย เพราะนานๆทีเธอจะได้พบกับโทโมกะแบบนี้
"ก็กะว่ามานั่งเล่นกับท่านหลังจากที่ตรวจตรารอบเกาะเสร็จแล้วน่ะขอรับ" โทโมกะเกาท้ายทอยตัวเองแก้เขินอายเล็กน้อยแล้วเดินลงไปนั่งข้างๆมาซารุ
"หนาวงั้นหรือขอรับ?"
"อือ...ก็หนาวน่ะสิ ไม่งั้นคงไม่มานั่งหน้าเตาไฟเช่นนี้หรอก..." ไม่ช้ามาซารุก็รีบเอาหัวซุกเข้าไปในผ้าห่มทันทีเมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มหนาวอีกครั้ง โทโมกะแอบขำเบาๆเมื่อเขาเห็นมาซารุเอาหัวซุกเข้าไปในผ้าห่มจนเหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้
"นี่ ท่านมาซารุขอรับ"
"อะไร?" เธอเงยหน้าขึ้นมาจากผ้าห่มที่ซุกมองไปยังใบหน้าหวานนั่น ไม่รอช้าโทโมกะก็ถอดเสื้อคลุมไหล่ของตัวเองออกมาแล้วใส่คลุมเข้าไปที่ไหล่มาซารุ
"อุ่นหรือไม่ขอรับท่านมาซารุ?" โทโมกะถามออกไปด้วยความสงสัยพร้อมกับเปลี่ยนท่านั่งไปเป็นนั่งชันเข่าแทน
"เจ้าเอามาให้ข้าทำไมล่ะ? แล้วเจ้าล่ะ ไม่หนาวหรือไงกัน?!?"
มาซารุถามโทโมกะพร้อมกับมองใบหน้าหวานนั่นอย่างไม่เข้าใจ ทั้งที่ปกติก็เป็นคนที่แปลกพอสมควรแล้ว ยิ่งทำแบบนี้มันยิ่งดูแปลกไปใหญ่เลยมิใช่หรือไง? คนบ้าที่ไหนเอาผ้าคลุมมาให้คนอื่นใส่ทั้งที่ตัวเองก็หนาวกันเล่า!!
"เห็นท่านหนาว ข้าก็เลยเสียสละมาคลุมให้ท่านไงเล่า"
"แล้วเจ้าไม่หนาวหรือไงกัน! ข้ามิต้องการหรอกนะ!"
"ไม่ขอรับ ถึงท่านจะมิต้งการแต่มันก็ทำให้ท่านอุ่นใช่หรือไม่?"
มาซารุหยุดชะงักไปชั่วขณะ จะว่าไปมันก็จริงอย่างที่โทโมกะพูด ตอนที่นั่งห่มผ้าผืนหนาอยู่หน้าเตาไฟ เธอยังหนาวเสียจนอยากจะโดดเข้าไปนั่งอยู่ที่กองไฟในเตา แต่บัดนี้เมื่อมีเพียงผ้าคลุมไหล่มาคลุมกายเขาเพิ่มมันกลับรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
มาซารุหันไปมองโทโมกะ ถึงจะน่าทึ้งที่มีเพียงผ้าคลุมไหล่มาคลุมกายจนทำให้รู้สึกอุ่น แต่เธอก็ควรจะขอบคุณเขาสินะ...
"ขอบใจเจ้ามากนะโทโมกะ"
"มิเป็นไรขอรับ"
"แต่ว่าที่มาหาแบบนี้ คงจะไม่ได้มานั่งเล่นกับข้าอย่างเดียวสินะ"
มาซารุพูดเอ่ยมันลอยๆออกมาอย่างมิได้ตั้งใจ
"สมเป็นท่านมาซารุเลยนะขอรับ" โทโมกะขบขันเล็กน้อยแล้วจับหยิบดาบคู่กายออกมาวางไว้ตรงหน้าของพวกเขาทั้งสอง
"รบกวนช่วยซ่อมให้ข้าด้วยขอรับTvT"
"เจ้านี่น้า......"
-E์ND-
---------------------------------------------------------------------------------
แอร้ยยยยย มาแล้วค่า เรื่องสั้นอีกแล้ว อยากจะแต่งสองคู่นี้มาแล้ว หลังจากที่โคออริกับรุ่นพี่ในเฟส ไหนๆก็ไหนแล้วเลยหยิบขึ้นมาแต่งเลยดีกว่า5555 เช่นเดิมค่ะ แต่งสดไม่มีการตรวจทาน(เพราะขี้เกียจ---) หวังว่าคงจะชอบกันนะคะ///////
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น